quarta-feira, 28 de abril de 2010

diário 48



nesse die oubi ua música stranha ne l rádio lhougo a la purmanhana; sali a arar todo l die i solo me dei de cuonta de l que se habie passado quando amostrórun l Caetano a ir preso; ls dies apuis cuntinei cul araduro, que outro remédio nun tenie para fazer por pan; fui apuis desso que me afiç mais a ber las notícias na telbizon, anque nunca tenga dado muito para antender l mundo; de l que se me lhembra bien ye que ls filhos yá éran grandes para quemer muito, mas pequeinhos para quedar a sou pan quemer; l restro fui apuis i inda dura, anque nun saba bien l quei, talbeç un cierto modo de cumo la lhuç chube ls dies, talbeç un aire mais suolto, un sereno que s'albanta de ls puiales.






Sem comentários: