segunda-feira, 27 de junho de 2011

un die




un die, nun sabes cumo, todo se t'amostrou nun mirar perdido, nun modo rombo de l resfuolgo, nua falta de gana sin sentido: nun corrie ua raça d'aire a ajuntar las palabras a la squina de la tarde, mas lhougo te deste de cuonta de algo que nun percisaba de s'anunciar, tan fuorte era sue perséncia que serien scusadas palabras ou qualquiera outra seinha de bida: tenie agora l tiempo de afilar la fouce para acabar de ganhar la jeira: cientos de andorinas, an boubos bolos, ambuolben la tarchica i scamúgen ls moscos para que puoda la nuite drumir an paç, serena cumo la fresquidon que s'albanta de la huorta acabada de regar.



Sem comentários: