segunda-feira, 6 de fevereiro de 2012

Hamlet



Serena l albrote. Ne l trabiado stou
acontra l portal de la puorta,
al loinge, recoincendo de modo zlido
l que l miu tiempo puode inda traier.

L scuro de la nuite cuorre a cacharron porriba de mi
miles i miles d'uolhos que me míran;
mas Abba, Pai, se essa fur la tue gana,
aparta este cálece de ls mius beiços.

Cun firmeza l tou querer ten l miu amor,
este papel que me deste quiero tener;
mas agora purpara se un drama defrente:
poupa me agora de l tou camino.

Assi i todo la orde de ls atos nun demuda,
la fin de l camino ye bien cierta.
Stou solo. Agora ye l tiempo de ls Fariseus.
La bida nun ye cumo un passeio al campo.

Nun dá jeito ser afamado
puis nun ye esso que me upe.
I nun bal la pena tener arquibos
nien perder tiempo cun manuscritos bielhos.

L camino de la criaçon ye l'antrega cumpleta
i nun fazer rugido ou tener sucesso.
Anfeliçmente, nada quier dezir
cumo ua alegorie andar de boca an boca.

Mas ye perciso bibir de modo hounesto,
bibir dua tal maneira que na fin de cuontas
benga até nós un amor eidial
i óubamos l chamar de ls anhos que han de benir.

L que ye perciso ber outra beç
ye l çtino, nó antigos papeles;
lhugares i capítalos dua bida anteira
anotar ou eimendar.

I margulhar ne l anonimato,
i scunder ne l ls nuossos passos,
cumo scápan las bistas na nubrina
al meio la scuridon.

Que outros nesse rastro bibo
seguiran l tou camino passo a passo,
mas tu própio nun debes de çtinguir
la derrota de la bitória.

I nun debes por un solo sfergante
arrecular ou atraiçonar l que tu sós,
mas star bibo, i solo bibo,
i solo bibo - até la fin.

Boris Pasternak [Moscovo, 1890-1960], zde ua traduçon de l russo para pertués por Manuel de Seabra [Poetas Russos, Relógio d'Água, 1995]





Sem comentários: