sexta-feira, 3 de agosto de 2007

Odas de Ricardo Reis (015)

Cada cousa a sou tiempo ten sou tiempo.
Nun dan frol ne l Eimbierno ls arboledos,
Nien pula Primabera
Ténen branco friu ls campos.


A la nuite, que ampeça, nun le pertence, Lídia,
L mesmo ardor que l die mos pedie.
Cun mais assossego ámemos
La nuossa ancierta bida.


Al lhume, cansado nó de la obra
Mas porque la hora ye de las canseiras,
Nun púxemos la boç
Arriba dun segredo,

I por acauso, anterrumpidas, séian
Nuossas palabras de remenicéncia
(Nó para mais mos sirbe
La negra ida de l sol).


Als poucos l passado lhémbremos
I las cuontas cuntadas ne l passado
Agora dues bezes
Cuontas, que mos fálen


De las froles que na nuossa menineç ida
Cun outra cuncéncia mos apanhábamos
I ambaixo outra culidade
De mirar botado al mundo.


I assi, Lídia, al lhume, cumo stando,
Diuses lhares, eilhi na eiternidade,
Cumo quien cumpon roupas
L datrás cumponiemos


Nesse zassossego que l çcanso
Mos trai a las bidas quando solo pensamos
Naqueilho que yá fumus,
I hai solo nuite na rue.


Fernando Pessoa [Odes, de Ricardo Reis]
Traduçon de Fracisco Niebro



[an pertués:
Cada coisa a seu tempo tem seu tempo.
Não florescem no Inverno os arvoredos,
Nem pela Primavera
Têm branco frio os campos.


À noite, que entra, não pertence, Lídia,
O mesmo ardor que o dia nos pedia.
Com mais sossego amemos
A nossa incerta vida.


À lareira, cansados não da obra
Mas porque a hora é a hora dos cansaços,
Não puxemos a voz
Acima de um segredo,


E casuais, interrompidas, sejam
Nossas palavras de reminiscência
(Não para mais nos serve
A negra ida do sol).


Pouco a pouco o passado recordemos
E as histórias contadas no passado
Agora duas vezes
Histórias, que nos falem


Das flores que na nossa infância ida
Com outra consciência nós colhíamos
E sob uma outra espécie
De olhar lançado ao mundo.


E assim, Lídia, à lareira, como estando,
Deuses lares, ali na eternidade,
Como quem compõe roupas
O outrora compúnhamos


Nesse desassossego que o descanso
Nos traz às vidas quando só pensamos
Naquilo que já fomos,

E há só noite lá fora.]

Sem comentários: