quinta-feira, 20 de junho de 2013

caderno de apuntamientos // caderno de apontamentos


72.
ten muito que cuntar ua beç que fumus cun ua cargadura de goraç, you i l Manuol Pontas, i fumus a bender esse peixe que pesaba a mais de quilo i meio, mira que até ua beç se me spetou ua spina de raspiar l peixe i tube que la sacar cun peç para se agarrar; era die de Cunselada, mira tu, i nien sequiera un peixe bendimos: fumos por Atanor, Teixeira, Granja, Griegos, Trabanca i Bernhusino, yá bés la buolta que nun era, tenie you quinze anhos feitos, bota le la cuonta [1939]; quando cheguemos a casa i mos apersentemos al Fresco, que assi le chamában al duonho de l peixe, l home choraba pul denheiro de l peixe, i nós cumo habiemos tratado de ganhar a la purcentaige nada mos tocou, mas el dou mos un peixe a cada un, fui la nuossa paga; quando passemos an Trabanca la nuossa fame yá era grande i anton fumos mos a uns nabos mui grandes, quemimos i inda traímos alguns para casa, que mie mai bien cuntenta quedou cun eilhes, i inda se me lhembra de la gilada tan fuorte que ne ls pies fazie trroc, trroc, trroc...

//

tem muito que contar uma vez que fomos com uma carga de gorazes, eu e o Manuel Pontas, e fomos vender esse peixe que pesava mais de um quilo e meio, olha que até uma vez se me espetou uma espinha de raspar o peixe e tive que a tirar com pez para se segurar, era dia de Consoada, repara tu, e nem sequer um peixe vendemos: fomos por Atenor, Teixeira, Granja, Gregos, Travanca e Brunhosinho, bem vês a volta que não era, tinha eu quinze anos feitos, deita-lhe a conta [1939]; quando chegámos a casa e nos apresentámos ao Fresco, que assim se chamava o dono do peixe, o homem chorava pelo dinheiro do peixe, e nós como tínhamos contratado ganhar à percentagem nada nos tocou, mas ele deu-nos um peixe a cada um, foi a nossa paga; quando passámos em Travanca a nossa fome já era grande, e então fomos a um nabal com nabos muito grandes, comemos e ainda trouxemos alguns para casa, que a minha mãe bem contente ficou com eles, e ainda me lembro da geada tão forte que nos pés fazia trroc, trroc, trroc...



Sem comentários: