terça-feira, 31 de agosto de 2010

preguntas (20)


çque nacemos passamos anhos i anhos a daprender a ser grandes, cumo siempre mos dezírun, i cada beç l ser grande ampeça mais tarde passando anhos sien fin na scuola; apuis de sermos grandes, podemos tener la suorte de benir a ser bielhos i essa ye hoije ua parte grande de la bida:
- anton porque nun hai scuola para daprender a ser bielho?
- será porque naide quier ser bielho?
- será porque quando ambentórun las scuolas quaije naide chegaba a bielho?
porquei se perdiu l ansino subre la belheç, cumo muitos atentórun fazer, cumo tal Cícero cul sou De Senectute?

domingo, 29 de agosto de 2010

L de las Quinas



Ls Diuses bénden quando dan.
Compra-se la glória cun zgrácia.
Ai de ls felizes, porque son
Solo l que passa!

Bonde a quien bonde l que le bonda
L bastante de le bundar!
La bida ye brebe, la alma ye lharga
Tener ye tardar.

Fui cun zgrácia i cun bileza
Que Dius al Cristo defenhiu:
Assi l oupuso a la Natureza
I Filho l ountou.

Fernando Pesoa,
Mensagem
Traduçon de Fracisco Niebro





[an pertués:

O das Quinas

Os Deuses vendem quando dão.
Compra-se a glória com desgraça.
Ai dos felizes, porque são
Só o que passa!

Baste a quem baste o que lhe basta
O Bastante de lhe bastar!
A vida é breve, a alma é vasta;
Ter é tardar.

Foi com desgraça e com vileza
Que Deus ao Cristo definiu:
Assim o opôs à Natureza
E Filho o ungiu.]

sábado, 28 de agosto de 2010

D. Fernando, Anfante de Pertual



Dou-me Dius sue spada pa que faga
La sue santa guerra.
Cunsagrou-me sou an honra i an zgrácia,
A la hora an que un aire friu passa
Porriba la frie tierra.

Puso-me las manos anriba ls ombros i dourou-me
La tiesta cul mirar;
I este febre de l Alhá, que me cunsume,
I este querer grandeza son sou nome
Andrento mi a tembrar.

I you bou, i la lhuç de la spada oupida dá
An miu sereno rostro.
Cheno de Dius, nun temo l abenir;
Puis, benga l que benir, nunca será
Mais grande que mie alma.

Fernando Pessoa, Mensagem
Traduçon de Fracisco Niebro





[an pertués

D. Fernando
Infante de Portugal

Deu-me Deus o seu gládio porque eu faça
A sua santa guerra
Sagrou-me seu em honra e em desgraça,
Às horas em que um frio vento passa
Por sobre a fria terra.

Pôs-me as mãos sobre os ombros e doiroi-me
A fronte com o olhar;
E esta febre de Além, que me consome,
E este querer grandeza são seu nome
Dentro em mim a vibrar.

E eu vou, e a luz do gládio dá
Em minha face calma.
Cheio de Deus, não temo o que virá,
Pois, venha o que vier, nunca será
Maior do que a minha alma.]



quinta-feira, 26 de agosto de 2010

diário 61

un die bi-lo passar a la mie puorta cula carcela abierta i pensei acá para mi: stá demudado i talbeç nun baia a durar muito; quando, quatro meses apuis, deixou de falar i de coincer las pessonas lhebórun-lo pa l lar i you lhembrei-me daqueilha seinha i daquel miu pensar: bien sei que l'alma se mos scapa puls frisgos mais pequeinhos, que quaije naide bei.



quarta-feira, 25 de agosto de 2010

preguntas (19)

staba rebielha la figueira, afogada an silbeiras, ls figos mui sumidos, las canhos salagres de caruncho: recortada, renaciu i ye agora nuoba, ls figos grandes i relamposos:
porque nun ha de de haber un modo de podar las pessonas para que renacíran?

la bida!



cuidas q'adominas
ls dies, nun sfergante çcubres
que nada sós: la bida!


sábado, 7 de agosto de 2010

preguntas (18)

quantas pessonas berdadeiramente amportantes hai na tue bida?
quales son las pessonas sien las quales nun poderies passar, sien te fazeres outro, un muorto-bibo?
porque perdes tiempo a guardá-las, ponendo de lhado l que nun ten amportança nanhue?


preguntas (17)

porquei nada ajunta tanta giente cumo la fiesta ou la zgrácia?
porquei solo l çporto i la guerra méxen l mundo?
afuora esso quei sobra para alhá la solitária lhuita pula suberbibença?

sexta-feira, 6 de agosto de 2010

diário 60

agora que la tengo, nien sei cumo datrás me afazie cun ua sola ambuça d'auga: ye berdade que nun sentie tanta gana de me lhabar, i ua sola auga daba para trés ou quatro antes de l'arramar; çque dira para fazer l caldo i buer de la barrila yá l mais amportante staba assegurado, que l restro solo para regar la huorta era amportante: ardie l mundo an claro, mas stábamos afeitos al fuogo que s'acende cula falta de quaije todo i mos damos de cuonta desso.