terça-feira, 26 de agosto de 2008

Un cierto aire a truniada



Las rues inda spéran passos, altemobles, na mundiada que siempre ye la fin d'agosto: quien nun l soubir ou nun stubir cun atento nunca antenderá este aire a truniada que carrega las tardes de fin de berano. Se nun aguantares l suberrolho, mais bal sperares l outonho: tiempo nun ye l que tenes a fazer i poner ls reloijos a andar mais debrebe nun te cabe na mano. Nun tengas pena de las férias que s'acában, yá que nun te chegórun a dar campo para un bibir struturado: cuidas que nó, mas se le seguiras l camino series menos feliç, cumo te sintes an todo l que ye pobisório: para esso bondas tu.



Sem comentários: