outonho

yá cun fuorça ls burmeilhos
s'assóman a las fuolhas que,
antes d'ampeçar sue dança
de muorte, acéinhan cun
alas de sangre, úpen-se an
lhénguas de fuogo, mas nien
cun amanaças ten miedo
l eimbierno que s'achega:

ye por esso que l outonho
se biste cun sues quelores,
s'inche del mesmo sien
querer saber de beranos ou
eimbiernos, de passados ou
feturos, de ganhar ou
de perder: anquanto ardir
puode squecer las ciertas cinzas.