l cumpasso acesso ne l cascalho

stában tristes 
las arbles 
aqueilha tarde
i cantában


algo me dezie 
que éran páixaros
mas solo arbles bie
carregadas dun berde cumo lhuito


porquei las besti assi
nun sei
solo sei que nien l aire
las abanaba


era meio de lhadeira l camino
marcaba meia tarde l die
i you caminaba
oupado de soledade
i bie l cantar de las arbles
roubado als páixaros
que nien s'astrebien nun bolo


debagarosos ls passos
perdidos ls uolhos
ls oubidos antriçados
antre berde i música
l cumpasso acesso ne l cascalho


stában tristes 
las arbles
presas a sues raízes
ambejosas talbeç de mius passos:
siempre mais que nós
triste puode haber


l'alegrie percisa de sfriar
i sou sudor ye un triste
benir a la jinela
que naide aguanta 
lhebar siempre delores a la cabeça


stában tristes 
las arbles
i cantában:
talbeç de la cumpanha 
triste sonaba
l cumpasso acesso ne l cascalho