domingo, 30 de setembro de 2012

un telar de silenço


ye l silenço ua nubre que te anselombra,
adonde nun te dá la gana de falar cun naide,
bés las casas, ralos tratores que pássan
i las bendímias a rebuscar l berde pulas lhadeiras

las palabras ándan atrecidas cun estes purmeiros frius
i metes te por rues adonde
nun tengas de las colgar dalgun mirar
i l silenço acaba por se te colar als dientes
cumo inda nun lhabados apuis
ua nuite de bino i de cumbersa

i deixas te star,
até que acabe de spertar la manhana
cumo madrugada na cama
cun un demingo d'auga a cantar na rue
l berano tan cansado yá
sien fuorças para ancarrapitar pula calor
i ls pardales cun sou pio arrecolhido:

parece que l mundo quijo quedar todo al miu son
anque l'aldé nun saba nien querga saber que stou porqui:
spero la hora de bolber
i outra beç antrar pula puorta
adonde todo puoda sonhar i ambentar
essa aldé que als poucos me fúrun lhebando
mas adonde siempre cuntino a sperar por mi




Sem comentários: