sábado, 12 de maio de 2012

un sfergante de quelor puode ser



busca l filo para salir de
l lhabirinto de ls dies i dies por 
adonde cuorre la bida;


que filo? me dirás:
i quien sabe, se lo buscas?!


camina debagar, que assi 
s'afázen ls uolhos al menudo
que apara ne l sfergante: nun 
hai outra sabedorie 
adonde puodas botar frol;


sabe l poeta tanto cumo tu,
talbeç s'arrime mais a la pacéncia
puis yá spurmentou speras sien tiempo
i sabe que quien spera nunca
puode zasperar;


ua sfergante de quelor puode ser 
ua centeilha que t'alumbra
l quadro i ls uolhos,
un risco deitado a la borda de l camino,
spiga nun sembrado d'ouséncias,
ou solo un retombo de ti mesmo:


manhana talbeç seia altura de 
ampeçares outra beç, mas 
nun le bózies a la nuite
l que solo al oubido eiqui te digo,
l que solo tu sabes i naide mais antende.



Sem comentários: