lhéngua01

Dezírun-le que Nuosso Senhor fizo ricos i probes. Éran assi las cousas... I que ls probes até tenien la bantaige de l cielo: ua cuonta de agulhas i camelos que nunca dantendiu mui bien. Mas l que sentie ne ls probes era la zbantaige de la barriga, i até de la lhéngua: porque nun falában ls ricos ua lhéngua cumo la sue? Nien la falaba l cura, nien l doutor, nien ls porsores, nien ls que salien i tornában de cara lhabada. Se calha ls probes éran mais probes por faláren aqueilha lhéngua: deixá-la talbeç fura mei camino andado para ampeçar a ser rico, assi cumo demudar de çapatos para melhor andar l camino de la bida. Se nunca fui capaç de la deixar, antonce ls filhos serien un bun ampeço: nun habien de tener la mesma i zgraciada bida del. Era buono nun le ansinar als filhos la lhéngua que solo ls probes falában. La lhéngua de ls probes.

Fracisco Niebro