la xordeira de ls diuses

abres ls uolhos i spertas l die c'ua risada; passas puls dedos l rosairo d'acarinar las horas; alhumbrou-se la nuite sien causo fazer de la cunha que le metiste al sol: ye xordo esse dius a ouraciones; nun adelantra cerrá-le la puorta als dies: ténen todas las chabes, pus deilhes ye la casa de l tiempo: nien un çue se quemobírun cun dezir que nun te coincien.