Ne l tiempo an que nun festeában l die de ls mius anhos

Ne l tiempo an que naide festeaba l die de ls mius [anhos,
you era feliç i naide staba muorto.
Na bielha i probe casica, l nun fazer anhos era un [modo de star,
I andában tristes, you nin tanto, a bater cierto cun ua [bida dua dureç sin fin.

Ne l tiempo an que nun festeában l die de ls mius [anhos,
You tenie la grande salude de nun antender cousa [nanhue,
La família nun podie saber de mies anteligenças,
I tarde cheguei a saber que spranças outros tenien por [mi.
Quando bin a tener spranças, mantube-las cumo un [tesouro,
Quando bin a mirar pa la bida, eilha fui ganhando [todo l sou sentido.

Si, l que fui de supuosto a mi mesmo,
L que fui de coraçon i parentena,
L que fui de seranos de porbíncia anteira,
L que fui de amáren-me i you mal haber chegado a ser [menino,
L que fui - ai miu Dius!, l que solo hoije sei que fui...
A que lunjura!...
(Cada beç lo acho mais...)
L tiempo an que nun festeában l die de ls mius anhos!

L que sou hoije ye cumo l sol a rumper pula selombra [de la casuola,
Ponendo risas nas paredes...
L que you sou hoije (i la casa de ls que me áman [drume ne ls mius uolhos),
L que you sou hoije ye nun habéren bendido la casa,
Ye inda nun se habéren morrido todos,
Ye tamien you star subrebibiente, caliente cumo [cerilha a arder...

Ne l tiempo an que nun festeában l die de ls mius [anhos...
Que miu amor, cumo ua pessona, esse tiempo!
Deseio físico de l'alma de s'achar i nun s'achar eilhi [outra beç,
Por ua biaije metafísica i an ser,
Cun ua ounidade de you para mi...
Quemer l passado cumo pan de fame, que nunca tube [tiempo de mateiga ne ls dientes!

Beio todo outra beç tan clarico que me alhumbra pa l [que hai eiqui...
La mesa cun mais campos alredror, sin lhouça als [zeinhos guapos,
i sin copos,
L lhouceiro cun nada anriba - a nun ser la selombra de [la gana -,
L'abó bielha, ls armanos defrentes, i nada era por bias [de mi
Ne l tiempo an que nun festeában l die de ls mius [anhos...

Nun pares, miu coraçon!
Nun penses! Deixa l pensar na cabeça!
I ben-me als beiços un suspiro lhargo
Porque hoije yá me fázen anhos.
Duro cada beç menos.
Cada die ye un milagre.
Puode ser que seia bielho un die acerca.
Esso yá nun ye pouco.
Sereno i an gratidon de haber tenido aquel tiempo, [aqueilha giente!...

L tiempo an que nun festeában l die de ls mius anhos!

Fracisco Niebro,
[nun die an que Álbaro de Campos l liu al alrobés]