quinta-feira, 7 de julho de 2011

ratos ou ratings


tráien cun eilhes la peste a la cidade
i móntan-le cerco cumo un eisército,
bien al modo puis ye saque l que eilhes
quieren, sangre; mais que an muortes
ye cun agonies que se bénen, gobernando
ls que neilhes mándan, cobardos cumo
nunca se biu: antigos eisércitos
muntában l cerco a la cidade a las claras,
lhuitában de peito abierto i sabie-se
quien ganhaba i quien perdie,
mas estes nun s'amóstran, puis
ténen sous mandiletes purparados
para scunder ls dientes atrás dun falso
saber, que yá a naide anganha:
son ls ratos ou ratings ou alhá
l que le quérgades chamar, que
até las palabras ténen noijo de ls dezir.




4 comentários:

Fir disse...

«mas estes son cobardos, nun s'amóstran i ténen sous mandiletes purparados para scunder ls dientes atrás dun falso saber».

Ye bien berdade!

Scalhabrés disse...

Almanechas...
peç que nien stan d'uolho nas ampresas baratas, mais baratas seran que Pertual bai pribatizar.

Abelhon disse...

Eilhes l que quieren ye anformaçon para adominar todo. ténen anformaçon, rouban denheiro; sácan anformaçon, çurripan até las tripas; manipulan anformaçon, chuchan l sangre; anformaçon, anformaçon, desanformaçon anformaçon ...
Anton, refodé-los cun anformaçon, cun cuontra anformaçon, cun anformaçon berdadeira, cun anformaçon aldrabonada, cun anformaçon spirulhada, cun anformaçon roubada, cun anformaçon pudrida, anxames de anformaçon, tanta anformaçon que nien cunsígan maçcar ua letra más de tantas bendadas d'anformaçon.

Ana disse...

I que pensar desse snobismo que cunsiste a toda la hora a usar palabras anglesas (i francesas tamien mas noutros registros assi i todo) nun paíç adonde inda hai muita giente que nunca daprendiu a dezir ua frase an anglés i nien todos ténen licenciaturas an Eiquenomie ? L roubo i la falta de respeito yá ampeça ende ! Esso deberie de ser denunciado de maneira bien mais sebera i radical ! Se queremos que Pertual nun se torne un protetorado cumo yá oubi dezir ende a alguns, hai que tomar tamien cunciéncia de todo aqueilho que uns quantos (menos numerosos que puode talbeç parecer) gustarien assi i todo que tamien nós aceitássemos de dezir... i d’angulhir... ou anton de mos calhar porque achamos que yá nun hai mais nada que fazer senó baixar ls braços...!