domingo, 23 de junho de 2013

caderno de apontamentos // caderno de apuntamientos


82.
cuido que inda nun te cuntei de la ida de ls homes pa la Armunha, que puli passában ua beranada,
anton, pronto, ls homes íban a segar pa la Armunha, que queda yá daquel lado de Salamanca i inda tardaba a chegar alhá a pie, lebában un un saco a als cuostas i  la fouce na mano, yá bés, ne l saco lebában alhá las sues bidas, uas roupas bielhas, dues ou trés mudas de roupa, cousa pouca; pa la Armunha las mulhires nun íban, solo ls homes, que eilhas quedában a tratar de la sue bidica por acá, purmeiro fazien la segada deilhes i apuis ye que íban i stában por alhá a un més ou assi; passában l riu por ua cuorda que era la guinda, cumo tal eilhi delantre de Faias Malas, que de l lado dalhá hai l Arroyo Guindero, atában ua cuorda larga de cada lado i apuis ponien ua trasga na cuorda i íban a slubiar agarrados a la trasga, mas outros íban a passar l riu a Bilachana que se passaba melhor; quando benien traien uns duros i acá aceitában esse denheiro ne ls sotos i assi, porque apuis lo trocában por deneheiro pertués; apuis de la guerra de Spanha la cousa quedou mala para ir a segar i fui-se deixando de ir, mas inda se me lembra cumo se fura hoije [até meios de ls anhos 30].

//

penso que ainda não te contei da ida dos homens para Armunha, que por lá passávam parte do verão,
então, pronto, os homens iam a ceifar para a Armunha, que fica já depois de Salamanca e ainda demorava a lá chegar a pé, levavam um saco às costas e a foice na mão, bem vês, no saco levavam as suas vidas, umas roupas velhas, duas ou três mudas de roupa, coisa pouca; para a Armunha as mulheres não iam, pois elas ficavam por cá a tratar da sua vidinha, primeiro faziam a ceifa deles e depois é que iam e ficavam por lá um mês ou algo parecido; passavam o rio por uma corda que era a guinda, por exemplo ali diante de Faias Más, pois do lado de lá há un Arroyo Guidero, atavam uma corda comprida de cada lado e depois punham uma trasga na corda e iam escorregando agarrados à trasga, mas outros iam passar o rio a Vila Chã pois se passava melhor; quando vinham traziam uns duros e cá aceitavam esse dinheiro nos comércios, porque depois o trocavam por dinheiro português; depois da guerra de Espanha a coisa ficou má para ir ceifar para e foram deixando de ir, mas ainda me lembro como se fosse hoje [até meados dos anos 30].

Sem comentários: