quarta-feira, 2 de janeiro de 2008

De cabeça atada



(Diário tardiego dun fumador an suspenso 7)

Quando ampecei a fumar, i desso yá falei an crónicas atrasadas, nunca me passou pula cabeça que podira haber ua lei subre ls sítios adonde se podie ou nun podie fumar. An pribado, yá ls doutores dezien que fumar faç mal, inda que muita beç l dezíran anquanto íban botando uas fumaradas balientes; tamien las pessonas mais achegadas de casa íban dezindo que ls cigarros fazien mal a la carteira i a la salude, subretodo quando l catarro se stouraba an sgárrios que deixában un a las puortas de la muorte. La berdade ye que este anho de 2008 ampeça cun ua nuoba lei subre l tabaco, que ye mais ua lei subre adonde nun se puode fumar. Nun conheço essa lei, nien sei se algue beç me dará pa la ler. Eilha nun me trai las ganas que beio an ciertas crónicas de jornal, nien me parece que seia un purmeiro passo para ua ditadura, inda que algun zagero paraça star ne l que se quier. Uns dan palmas cumo se la nuoba lei traíra ende l paraíso de l aire lhimpo, outros sálen an defénsia de la lhibardade de cada un fazer l que le dir la gana. Nun mangino cumo you eirie a reagir se inda fumasse, mas pula cierta cumpririe la lei, pus siempre tube deficuldade an saber l que fazer nestes casos, yá que la lhibardade de ls fumadores puode ir contra la lhibardade de ls que nun fúman. Dar lhibardade de fumar puode querer dezir que quien nun fuma ye que ten de se fastar desse sítio adonde se fuma, indo por eisemplo pa la rue? Hai dues pessonas que trabálhan ne l mesmo sítio anhos a filo, ua fuma i outra nó: por adonde passa la lhibarade de cada ua deilhas? Todo esto ye mui cumplicado i nien sei se la lei fui loinge de mais cumo alguns dízen ou nó. Alguns pula cierta acharien que fumar habie de ser cunsidrado cumo crime, i ende ye que stariemos a passar la raia de l que ye aceitable; outros acharien que cada un habie de fazer l que le dir la gana. La berdade ye que me tengo algo zantressado de todo l que se ten screbido subre este assunto ne ls jornales, i nun me parece que la lei traia ua oupression antolerable subre ls fumadores, nien que las lhibardades andebiduales pássen por ende: las palabras ténen de cuntinar a mantener l sou sentido i nun hai que las banalizar. Mas tamien tengo de dezir que nun m’anquemoda se alguien stubir a fumar an pie de mi, i a las bezes até dou cumigo a sorber aquel fumo que se bai sparbando pul aire, assi cumo ls antigos diuses s’assomában a las jinelas de l cielo a sorber l oulor que s’oupie de ls sacrafícios an que se assában animales an grandes braseiras an honra desses mesmos diuses, mas que éran comidos puls sous saçardotes. Talbeç por esso you cuntine a dezir que sou un fumador an suspenso, yá que inda hoije cunsidro que l deixar de fumar fui l deixar un de ls prazeres de ls muitos que la bida me daba. Nunca senti que me fazisse mal, mas soboreaba cada chupada cumo un prazer defrente de todos ls outros, solitário, ye berdade, mas todos ls prazeres son sentidos de modo andebidual i solitário. Antoce l que ye que mos puode lhebar a deixar un prazer assi tan grande sien que mos tómen por masoquistas? Cuido que esso puode depender de muita cousa i de cada un. Ne l miu caso fui por respeito pulas pessonas que cumigo bíben i solo por esso. I essa decision tamien ye un eisercício de lhibardade, que mais nun seia, i nun fui solo esso, para nun tener que ls star siempre a oubir a axaringar-me l miolho. Deiqui se puode cuncluir que l atafanhar ua lhibardade nuossa, cumo l fumar, solo puode ser feito pul eisercício dua outra lhibardade nuossa, l querer deixar de fumar, i por bias dua lhibardade cun eisercício mais fondo, yá que la lhibardade andebidual solo faç sentido se fur eisercida an relaçon cula lhibardade de outros. La lhibardade nun fazerie sentido nun mundo adonde solo you eisistisse, yá que ende la scuolha, que la lhibardade siempre ye, perderie l sou aliçace mais fondo: l sentido ético i social que la pónen cumo fondo de la denidade houmana, de l home que solo cunsigue eisistir cumo ser social. Seia cumo fur, la lhibardade nunca puode deixar de ser scuolha andebidual i nunca eisistirá adonde houbir zprézio pula pessona, inda que seia an nome de la sociadade ou dun eidial ou eidiologie ou paraíso qualesquieras. Talbeç deiqui a un anho tórnemos a falar desta lei, de l modo cumo fui cumprida i, possiblemente, cuncluir que an questiones de fumo nada tornou a ser cumo até eiqui i que, afinal, las lhibardades nun fúrun sequiera bolhiçcadas.
Amadeu Ferreira

Sem comentários: