Salmos (012)

Salmo de Dabide. Pa l grande cantador.
Para uito cuordas.

Salba-mos, á Senhor, porque hai cada beç menos justos,
yá son mi poucos ls liales antre ls filhos de ls homes.
Cada un diç cousas falsas al sou próssimo,
cun beiços que fálan bien i cun drobeç ne l sou coraçon.

Que l Senhor corte a esses lábios bien falantes
cula lhéngua que fala cun sobérbia,
Yá que dízen: «Cula nuossa lhéngua hemos de subertir,
nuossos beiços mos çfenderan,
quien mos poderá adominar?»

Diç l Semhor, «Por bias de l'agonia de ls misarables,
i de ls gemidos de ls probes
bou-me a lhebantar agora i ponerei a salbo l que ye oupremido.»
Las palabras de l Senhor son palabras puras,
prata refinada an forno de barro,
purficada siete bezes.
Tu, Senhor, ls guardarás
i dessa giraçon ls lhibrarás para siempre.
Ls malos ándan a circar todo
i an to l lhado ls mais malos de ls filhos de ls homes son premiados.

Traduçon de Fracisco Niebro