ye custosa l'arte de daprender
a ler las piedras a oubir l aire
siempre chenos de tiempo
ye custoso achar puiales lhibres
i nada queda senó caminar
bénen i ban ls páixaros cada anho
mas solo spero la roixa frol
d'ouriegano ne ls cerrados
ua manhana lhimpa i d'oulor fresco
lhebei un feixe de rodrigas
adonde s'acarrapitáran ls uolhos
mas para speque de ls dies solo las ousei
ne l rastro de ls páixaros me perdo
siempre m'acuontro a las purmeiras augas
nacido a la flor de eiternas sedes
lhebadas na maldiçon de nun querer
nien fuonte nien rieiro
sigo los nun sei bien para adonde
que stan ls paraísos todos cerrados para obras
Sem comentários:
Enviar um comentário