Las suidades de la pátria, que eilusion
hai lhargos anhos yá deixada!
Que se m'amporta a mi an que rincon
steia solica
ou por que streitas piedras de calçada
bou cun l saco de compras als quadriles
a camino dua stranha casa
que ye cumo ua caserna ou spital.
Que se m'ampórtan ls rostros ne l meio de ls quales
you puda bibir cumo un lhion rugindo,
i de que pobo me puodan spulsar,
que se m'amporta, pula cierta,
para andrento de mi?
Cumo un urso de la Kamtchatka sien carambelo,
para mi ye siempre armano
l lhugar de bida i houmildaçon.
Nun me gusta yá la chamada de l lheite
de la mie guapa lhéngua materna.
Que se m'amporta la lhéngua
an que nun sou antendida?
L guloso lheitor de jornales
I ourdenhador de diçquediçque
ye de l seclo binte
i you de todos ls seclos!
Marina Tsvetáieva, cun assento an traduçon para pertués zde l russo, feita por Manuel de Seabra [Poetas Russos, Relógio d'Água, 1995].
Sem comentários:
Enviar um comentário