quarta-feira, 6 de fevereiro de 2008

L Guardador de Ganados - XX

L Teijo ye mais guapo do que l riu que cuorre pula mie tierra,
Mas l Teijo nun ye mais guapo do que l riu que cuorre pula mie tierra
Porque l Teijo nun ye l riu que cuorre pula mie tierra.

L Teijo ten grandes bapores
I nabega nel inda,
Pa ls que béien an todo l que alhá nun stá,
La lhembráncia de las naus.

L Teijo abaixa de Spanha
I l Teijo entra ne l mar an Pertual.
Todo mundo sabe desso.
Mas poucos sáben qual ye l riu de la mie tierra
I para adonde el bai
I de adonde el ben.
I por esso, porque pertence a menos giente,
Ye mais lhibre i mais grande l riu de la mie tierra.

Pul Teijo bai-se pa l mundo.
Para alhá de l Teijo hai l’América
I la fertuna daqueilhes que la áchan.
Naide nunca pensou ne l que hai para alhá
De l riu de la mie tierra.

L riu de la mie tierra nun faç pensar an nada.
Quien stá an pie del stá solo an pie del.]

Fernando Pessoa [Alberto Caeiro, O Guardador de Rebanhos]
Traduçon de Fracisco Niebro



[an pertués:

O Tejo é mais belo que o rio que corre pela minha aldeia,
Mas o Tejo não é mais belo que o rio que corre pela minha aldeia
Porque o Tejo não é o rio que corre pela minha aldeia.

O Tejo tem grandes navios
E navega nele ainda,
Para aqueles que vêem em tudo o que lá não está,
A memória das naus.

O Tejo desce de Espanha
E o Tejo entra no mar em Portugal.
Toda a gente sabe isso.
Mas poucos sabem qual é o rio da minha aldeia
E para onde ele vai
E donde ele vem.
E por isso, porque pertence a menos gente,
É mais livre e maior o rio da minha aldeia.

Pelo Tejo vai-se para o mundo.
Para além do Tejo há a América
E a fortuna daqueles que a encontram.
Ninguém nunca pensou no que há para além
Do rio da minha aldeia.

O rio da minha aldeia não faz pensar em nada.
Quem está ao pé dele está só ao pé dele.]

Sem comentários: