«Eidital de la Fé i Abiso Giral de que se fala ne l Lhibro I, Títalo IV, 11
(cuntinaçon)
Dezindo que l home nun ten lhibardade para lhibremente oubrar ou deixar oubrar bien ou mal.
Dezindo que la fé sin obras bonda pa la salbaçon de l'alma i que nanhun crestiano batizado i que tenga fé puode ser cundanado.
Dezindo que nun hai mais do que nacer i morrer.
Negando habéren de ser benerados ls santos i agarrados por nuossos antercedores delantre de Dius.
Negando la beneraçon i rebréncia a las relicas de ls santos.
Falando mal de ls botos, ordes relegiosas i cerimónias aprobadas pula Santa Madre Eigreija.
Negando al Sumo Puntífece superioridade subre ls outros bispos i l poder de dar andulgenças i a eilhas eificácia de aporbeitáren a las almas.
Negando l'oubrigaçon de ls ayunos ne ls tiempos mandados pula Eigreija.
Dezindo nun séren pecados mortales la ousura [ls juros mui altos] ou la fornicaçon simpres.
Falando mal de la pureza de la Birge Santíssema Nuossa Senhora, nun acraditando que fui birge antes de parir, anquanto pariu i apuis de parir.
Se sáben ou oubírun que algue pessona faga bruxeries, ousando mal para esso las cousas sagradas, tenendo cuntrato tácito ou spresso cul Diabro, rezando-le i adorando-lo.
Se sáben ou oubírun que algue pessona pratique la astrologie judiciária, leia ou tenga lhibros deilha ou de qualquiera outra arte de adebinar.
Se sáben ou oubírun que algue pessona tenga ou leia outros lhibros bedados, anque cul prestesto de licéncias que háian alcançado para esso, por todas stáren rebogadas por Sue Santidade até l 7 de Júnio de 1633.
Se sáben ou oubírun que algun cunfessor sicular ou rigular, de qualquiera denidade, orde, cundiçon i balor que seia, haia cometido, pedido ou de qualquiera maneira porbocado, para el ou para outra pessona, a atos eilícitos i zounestos, tanto homes cumo mulhieres, ne l ato de cunfisson sacramental, antes ou apuis del lhougo a seguir, ou por oucasion ou prestesto de oubir an cunfisson, inda que essa cunfisson nun se faga, ou, fuora de la cunfisson, ne l cunfessionairo ou lhugar própio para oubir an cunfisson ou outro qualquiera scolhido para esse eifeito, fazendo de cuonta que óuben de cunfisson.
Se sáben ou oubírun que algue pessona penitenciada pul Santo Oufício por culpas que nel haba cunfessado dezisse apuis que cunfessara falsamente l que nun habie cometido, ou çcubrira l segredo de l que passara na Anquesiçon, ou falasse mal de las retas práticas de l santo Oufício.
Todas i cada ua dessas cousas que soubíren, por qualquiera maneira, que séian cometidas até agora ou deiqui palantre l beniran a denunciar na Mesa de l Santo Oufício, por el ou por meio de outra pessona. I ne ls lhugares adonde houbir comissário de l Santo Oufício, denunciaran delantre del i adonde l nun houbir, cada un a sou cunfessor, i este, andrento de l mesmo termo, será oubrigado a fazer saber al santo Oufício. I passados ls ditos trinta dies, nun benindo a denunciar l que soubíren (l que Dius nun premita), por estes persentes scritos ponemos an sues pesonas, de que ls nomes i sobrenomes aqui tenemos por çclarados, squemunhon maior i ls tenemos por requeridos para ls mais procedimientos que contra eilhes mandamos fazer, cunsante a la Bulda de la Santa Anquesiçon, para alhá de quedáren sujeitos a la rábia de l ounipotente Dius i de ls bienabinturados S. Pedro i S. Paulo, príncepe de ls apóstelos. I cun amanaça de la mesma pena, madamos que nanhue pessona se atente a ampedir ou acunselhar que nun denuncíen, amanaçando, subornando ou fazendo algun mal als que quejíren denunciar ou houbíren denunciado.
I assi denunciaran se sáben de algue pessona ou pessonas que tubíren cometido l nefando i abominable pecado de sodomie.
I cula mesma outoridade apostólica mandamos, cun pena de squemunhon maior i de cinquenta cruzados aplicados pa las çpesas de l Santo Oufício, a todos ls priores, bigairos, reitores, curas i mais pessonas eiclesiásticas a quien esta nuossa carta fur apersentada que, ne l die i hora que le fúren marcados, la léian ou fágan ler an sues eigreijas, an boç alta i que se antenda bien, para que seia coincida de todos i nun haba quien puoda dezir que nun la conhece.
Dada an .... ne l Santo Oufício, cula nuossa seinha i selo, als... dies de l més de ...
Se sáben ou oubírun que algue pessona tenga ou leia outros lhibros bedados, anque cul prestesto de licéncias que háian alcançado para esso, por todas stáren rebogadas por Sue Santidade até l 7 de Júnio de 1633.
Se sáben ou oubírun que algun cunfessor sicular ou rigular, de qualquiera denidade, orde, cundiçon i balor que seia, haia cometido, pedido ou de qualquiera maneira porbocado, para el ou para outra pessona, a atos eilícitos i zounestos, tanto homes cumo mulhieres, ne l ato de cunfisson sacramental, antes ou apuis del lhougo a seguir, ou por oucasion ou prestesto de oubir an cunfisson, inda que essa cunfisson nun se faga, ou, fuora de la cunfisson, ne l cunfessionairo ou lhugar própio para oubir an cunfisson ou outro qualquiera scolhido para esse eifeito, fazendo de cuonta que óuben de cunfisson.
Se sáben ou oubírun que algue pessona penitenciada pul Santo Oufício por culpas que nel haba cunfessado dezisse apuis que cunfessara falsamente l que nun habie cometido, ou çcubrira l segredo de l que passara na Anquesiçon, ou falasse mal de las retas práticas de l santo Oufício.
Todas i cada ua dessas cousas que soubíren, por qualquiera maneira, que séian cometidas até agora ou deiqui palantre l beniran a denunciar na Mesa de l Santo Oufício, por el ou por meio de outra pessona. I ne ls lhugares adonde houbir comissário de l Santo Oufício, denunciaran delantre del i adonde l nun houbir, cada un a sou cunfessor, i este, andrento de l mesmo termo, será oubrigado a fazer saber al santo Oufício. I passados ls ditos trinta dies, nun benindo a denunciar l que soubíren (l que Dius nun premita), por estes persentes scritos ponemos an sues pesonas, de que ls nomes i sobrenomes aqui tenemos por çclarados, squemunhon maior i ls tenemos por requeridos para ls mais procedimientos que contra eilhes mandamos fazer, cunsante a la Bulda de la Santa Anquesiçon, para alhá de quedáren sujeitos a la rábia de l ounipotente Dius i de ls bienabinturados S. Pedro i S. Paulo, príncepe de ls apóstelos. I cun amanaça de la mesma pena, madamos que nanhue pessona se atente a ampedir ou acunselhar que nun denuncíen, amanaçando, subornando ou fazendo algun mal als que quejíren denunciar ou houbíren denunciado.
I assi denunciaran se sáben de algue pessona ou pessonas que tubíren cometido l nefando i abominable pecado de sodomie.
I cula mesma outoridade apostólica mandamos, cun pena de squemunhon maior i de cinquenta cruzados aplicados pa las çpesas de l Santo Oufício, a todos ls priores, bigairos, reitores, curas i mais pessonas eiclesiásticas a quien esta nuossa carta fur apersentada que, ne l die i hora que le fúren marcados, la léian ou fágan ler an sues eigreijas, an boç alta i que se antenda bien, para que seia coincida de todos i nun haba quien puoda dezir que nun la conhece.
Dada an .... ne l Santo Oufício, cula nuossa seinha i selo, als... dies de l més de ...
Regimiento (de l'Anquesiçon) de D. Francisco de Castro (1640), Lhibro I, Títalo IV, 11. [Aneixo]
Sem comentários:
Enviar um comentário