L altar

L'oulibeirica an sou altar (M. Bandarra)

Todo era piedra negra na lhadeira,

que nien cherume l mofo eilhi botaba:
ye l paredon l altar donde medraba
un santo feito an palo d'oulibeira.

L trabalho de todo l lhargo eimbierno
oupiu-se an ouracion a un dius sien nome:
quien nun saba manhana cumo come
daprende bien que cousa ye l einfierno.

A la lhadeira fui deixado l santo
muorre-se agora yá l altar sien fé:
naide reza sien sprança i puode até
la reza a tanto mal nun dar aguanto.

L tiempo todo buolbe a sue quelor
cun el lhieba sous santos i sou dius:
daprende-se an malinas calafrius
que crecer ye milagre ou ye amor.

Mas milagres nun nácen d'ouraçon
nien ben l poder de santos que son palos:
son las manos que aguántan dies tan malos
que nanhun dius par'eilhas ten perdon.

Fracisco Niebro